Wiele razy wyobrażałam sobie moment, gdy wreszcie będę trzymać w ręku, pokonawszy po drodze sporo przeszkód, tę książkę. Zastanawiałam się nad jej wyglądem, kompozycją i treścią. Myślałam nad każdym zamieszczonym fragmentem, z głębokim pragnieniem, by ich wybór zaciekawił każdego, kto tylko po tę publikację sięgnie.
Pomnik Walerii Tarnowskiej przed renowacją w 2017 r.
Publikowany od dłuższego czasu w Dzikovii cykl tłumaczeń Dzienników z podróży do Włoch hrabiny Walerii Tarnowskiej chciałabym zamknąć poniżej prezentowanym tłumaczeniem. Będzie ono obejmowało niewielkie wybrane fragmenty opisujące drugą fazę podróży hrabiny przez malowniczą Italię: drogę przez północne jej regiony i podróż do domu, do Dzikowa, do Rozalki. Dzienniki kończą się wzruszającą sceną, w której hrabina dowiaduje się, że pozostawiona w Dzikowie córeczka nie żyje. Nim to jednak nastąpiło, młoda matka nieprzerwanie, pisząc o Italii, kieruje swe słowa do małej Rozalki:
Jest rok 1804. Nazwisko Napoleona Bonapartego, zwycięzcy spod Rivoli, zdobywcy Włoch, Piramid i tytułu Pierwszego Konsula a wkrótce i Cesarza Francuzów nie schodzi z ust bywalców salonów europejskich. Mówią o nim wszyscy. Jedni go uwielbiają, inni nienawidzą. Ale nikt nie pozwala sobie na ignorancję wobec jego dokonań taktycznych, militarnych i politycznych. W tym samym czasie, młodziutka 22-letnia polska hrabina, Waleria Tarnowska, podróżuje po Włoszech, by dojść do siebie po śmierci synka. Zwiedza galerie, poznaje słynnych artystów, spotyka nobliwych arystokratów i koronowane głowy. Zalicza się do grona osób zafascynowanych Napoleonem. Zaprzyjaźnia się z jego matką Letycją, jego siostrą Pauliną, z wujem – kardynałem Feschem. Maluje miniaturę portretu Bonapartego. Bywa też na salonach i z wielkim taktem oraz inteligencją uczestniczy w rozmowach na najbardziej aktualne tematy polityczne. A tematem najgorętszym w tym czasie jest nie kto inny jak właśnie Napoleon.
Zamek Dzikowski dawniej i dziś Zamek w Dzikowie, początek XIX w. źródło: www.mhmt.pl Zamek na początku XX w. źródło: www.mhmt.pl Zamek po pożarze, grudzień 1927 rok źródło: www.mhmt.pl Zamek odbudowany…
Zwykło się uważać w rodach królewskich, arystokratycznych, szlacheckich, że przejmowanie majątku, tytułów i zaszczytów rodowych to głównie męska domena. To synom przypadała przeważnie spuścizna przodków. Tak też jest i w…
Wybrane fragmenty dziennika hrabiny z podróży do WłochRzym, 2 kwietnia 1804 roku.Spotkałam dziś najszczęśliwszą z matek. Panią Buonaparte! Całą w synowskiej chwale. A ja? Cóż ja? Ja nie mam już…
Od początku listopada 1806 poruszenie – mówią, że Napoleon Bonaparte zbliża się do ziem polskich. Całe domostwo tylko tym żyje. Tkwią w niepewności, co dalej. Czekają niecierpliwe na wieści. Jest…
Tarnobrzeska krypta w podziemiach kościoła OO. Dominikanów jest miejscem tyle fascynującym, ile niedostępnym. Raczej rzadko pojawia się w świadomości parafian, ustępując miejsca najważniejszemu „obiektowi” tarnobrzeskiego sanktuarium – cudownemu obrazowi Matki…
Kontynuując wątek losów hrabiny Walerii Tarnowskiej, powracam do jej osobistych zapisków. Tym razem do tych, których dokonywała po powrocie z Italii. Przetłumaczone fragmenty dziennika opowiadającego o owej podróży, cytowane w poprzednich…